در سوره مبارکه مائده آيه شريفه 6، سه مساله در مورد وضو وجود دارد که از سوي اهل سنت در کيفيت وضو مورد شبهه واقع شده است.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَکُمْ وَ أَيْدِيَکُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَ امْسَحُواْ بِرُؤُوسِکُمْ وَ أَرْجُلَکُمْ إِلَى الْکَعْبَينِ
معناي آيه عبارت است از: اي کساني که ايمان آورده‏ايد هنگامي که براي نماز به پاخاستيد صورت و دست‌ها را تا آرنج بشوييد و سر و پاها را تا برآمدگي پا مسح کنيد.

جهت شستن دست
قسمت إِلَى الْمَرَافِقِ در آيه به اين مساله مربوط مي‌شود.
اهل سنت لفظ إلي را که در آيه به کار رفته است، به معناي انتهاي غايت گرفته و گمان کرده‌اند که بايد دست را از پايين به سمت آرنج شست. براي اين مساله دو پاسخ وجود دارد: